یکشنبه 4 اردیبهشت 1390
کمپین دفاع از زندانیان سیاسی ملیتهای ایران
در پی نامه ارسال نامه ای از سوی زندانيان سياسی زندان رجايی شهر (گوهردشت) به دبير کل سازمان ملل و درخواست اعزام نماينده ويژه آن نهاد بين المللی جهت بازديد از زندان های جمهوری اسلامي، زندانيان بند ۳۵۰ زندان اوين نيز همبستگی خود را با اين زندانيان اعلام کرده و خاطرنشان کردند که تا رسيدن به خواسته های به حق و قانونی شان هر هفته و در مناسبتهای مختلف دست به اعتصاب غذا خواهند زد.
به گزارش کلمه، زندانيان بند ۳۵۰ زندان اوين در بيانيه خود همچنين تصريح کرده اند "خبر اعتصاب غذای زندانيان سياسی در زندان رجايی شهر و نامه شان به دبير کل سازمان ملل برای رسيدگی به خواسته های بحق و قانونی شان، هر انسان آزاده ای را به تأمل وا می دارد تا دريابد تحقق آزادی و عدالت جز از راه ايستادگی و مقاومت در برابر زياده خواهی های حاکمان مستبد ميسر نيست. ما زندانيان سياسی بند ۳۵۰ زندان اوين،
ضمن اعلام همبستگی با زندانيان رجايی شهر، يادآور می شويم خواسته های آنها، در زمره حقوق اوليه هر زندانی سياسی است و در صورت عدم پاسخگويی از جانب مسئولان ذيربط، مسئوليت آسيب به اين زندانيان متوجه حاکميت است."
متن کامل اين بيانيه به شرح زير است :
بيش از يکصد سال است که از مبارزات مردم ايران برای دستيابی به آزادی و عدالت می گذرد و هر بار به نحوی از انحاء اين مبارزات با ناکامی مواجه گشته است. اما به گواه تاريخ گفت و گو درباره دموکراسی و حاکميت قانون و همه ی پديده های مدرنی که جامعه ی ما حداقل در خلال يکصد سال گذشته با آنها روبرو بوده است � از مواجهه با دنيای جديد و به دنبال آن مشروطه و انقلاب ۵۷ و اصلاحات و مفاهيم نوين معرفتی به دنيای مدرن � همچنان دغدغه و مسئله-ی اصلی روشنفکران و فرهيختگان ايران امروز بوده است.
با پايان يافتن انتخابات ۸۸فصل نوينی در تاريخ معاصر ايران رقم خورده است و تماميت خواهان ناگزير برای بقای حکومت خود، اقدام به سرکوب شديد مردم و زندانی کردن غير قانونی صدها نفر از نمايندگان جنبش سبز کرده اند و در طول بازداشت نيز غير انسانی ترين رفتارها را با معترضان و نخبگانی که خواسته ای جز تحديد قدرت و حفظ و تقويت سازوکارهای دموکراتيک نظام نداشته اند، اعمال کرده اند. در همين راستا خبر اعتصاب غذای زندانيان سياسی در زندان رجايی شهر در اعتراض به اين که خواسته های بحق و قانونی شان پاسخ داده نشده است، هر انسان آزاده ای را به تأمل وامی دارد تا دريابد تحقق آزادی و عدالت جز از راه ايستادگی و مقاومت در برابر زياده خواهی های حاکمان مستبد ميسر نيست .
بنابراين ما جمعی از زندانيان سياسی بند ۳۵۰ زندان اوين، ضمن ابراز همدردی با زندانيان شريف زندان رجايی شهر، اقدام هوشمندانه اين زندانيان، در پايان بخشيدن به اعتصاب غذا و به دنبال آن، نامه ای خطاب به بان کی مون، دبير سازمان ملل، که در آن خواستار اعزام نماينده ويژه سازمان ملل جهت بازديد از زندان های جمهوری اسلامی شده اند، را تأييد و تحسين می کنيم . همچنين به حاکميت گوشزد می کنيم تا هرچه سريتر به خواسته های بر حق اين زندانيان پاسخ دهد و سعی نکند که تمامی روزنه ها را به روی خود ببندد.
در پايان ما زندانيان سياسی بند ۳۵۰ زندان اوين، ضمن اعلام همبستگی با زندانيان رجايی شهر، يادآور می شويم خواسته های آنها ، در زمره حقوق اوليه هر زندانی سياسی است و در صورت عدم پاسخگويی از جانب مسئولان ذيربط، مسئوليت آسيب به اين زندانيان متوجه حاکميت است.
سرچشمه شايد گرفتن به بيل چو پر شد نشايد گرفتن به پيل
منبع:جرس
کمپین دفاع از زندانیان سیاسی ملیتهای ایران
به گزارش کلمه، زندانيان بند ۳۵۰ زندان اوين در بيانيه خود همچنين تصريح کرده اند "خبر اعتصاب غذای زندانيان سياسی در زندان رجايی شهر و نامه شان به دبير کل سازمان ملل برای رسيدگی به خواسته های بحق و قانونی شان، هر انسان آزاده ای را به تأمل وا می دارد تا دريابد تحقق آزادی و عدالت جز از راه ايستادگی و مقاومت در برابر زياده خواهی های حاکمان مستبد ميسر نيست. ما زندانيان سياسی بند ۳۵۰ زندان اوين،
ضمن اعلام همبستگی با زندانيان رجايی شهر، يادآور می شويم خواسته های آنها، در زمره حقوق اوليه هر زندانی سياسی است و در صورت عدم پاسخگويی از جانب مسئولان ذيربط، مسئوليت آسيب به اين زندانيان متوجه حاکميت است."
متن کامل اين بيانيه به شرح زير است :
بيش از يکصد سال است که از مبارزات مردم ايران برای دستيابی به آزادی و عدالت می گذرد و هر بار به نحوی از انحاء اين مبارزات با ناکامی مواجه گشته است. اما به گواه تاريخ گفت و گو درباره دموکراسی و حاکميت قانون و همه ی پديده های مدرنی که جامعه ی ما حداقل در خلال يکصد سال گذشته با آنها روبرو بوده است � از مواجهه با دنيای جديد و به دنبال آن مشروطه و انقلاب ۵۷ و اصلاحات و مفاهيم نوين معرفتی به دنيای مدرن � همچنان دغدغه و مسئله-ی اصلی روشنفکران و فرهيختگان ايران امروز بوده است.
با پايان يافتن انتخابات ۸۸فصل نوينی در تاريخ معاصر ايران رقم خورده است و تماميت خواهان ناگزير برای بقای حکومت خود، اقدام به سرکوب شديد مردم و زندانی کردن غير قانونی صدها نفر از نمايندگان جنبش سبز کرده اند و در طول بازداشت نيز غير انسانی ترين رفتارها را با معترضان و نخبگانی که خواسته ای جز تحديد قدرت و حفظ و تقويت سازوکارهای دموکراتيک نظام نداشته اند، اعمال کرده اند. در همين راستا خبر اعتصاب غذای زندانيان سياسی در زندان رجايی شهر در اعتراض به اين که خواسته های بحق و قانونی شان پاسخ داده نشده است، هر انسان آزاده ای را به تأمل وامی دارد تا دريابد تحقق آزادی و عدالت جز از راه ايستادگی و مقاومت در برابر زياده خواهی های حاکمان مستبد ميسر نيست .
بنابراين ما جمعی از زندانيان سياسی بند ۳۵۰ زندان اوين، ضمن ابراز همدردی با زندانيان شريف زندان رجايی شهر، اقدام هوشمندانه اين زندانيان، در پايان بخشيدن به اعتصاب غذا و به دنبال آن، نامه ای خطاب به بان کی مون، دبير سازمان ملل، که در آن خواستار اعزام نماينده ويژه سازمان ملل جهت بازديد از زندان های جمهوری اسلامی شده اند، را تأييد و تحسين می کنيم . همچنين به حاکميت گوشزد می کنيم تا هرچه سريتر به خواسته های بر حق اين زندانيان پاسخ دهد و سعی نکند که تمامی روزنه ها را به روی خود ببندد.
در پايان ما زندانيان سياسی بند ۳۵۰ زندان اوين، ضمن اعلام همبستگی با زندانيان رجايی شهر، يادآور می شويم خواسته های آنها ، در زمره حقوق اوليه هر زندانی سياسی است و در صورت عدم پاسخگويی از جانب مسئولان ذيربط، مسئوليت آسيب به اين زندانيان متوجه حاکميت است.
سرچشمه شايد گرفتن به بيل چو پر شد نشايد گرفتن به پيل
منبع:جرس
